συνεντευκτήριο

το, Ν

ο τόπος όπου γίνεται η συνέντευξη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + εντευκτήριο. Η λ., στον λόγιο τ. συνεντευκτήριον, μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή].